Hoe paradoxaal het ook moge klinken, de meeste van ons zijn doodsbang voor hun eigen succes. Jezelf wegstoppen is zoveel veiliger dan op te staan en je nek uit te steken. Want dat betekent dat je jezelf moet laten zien. En dat voelt niet veilig. Dan is er geen muur meer om je achter te verstoppen. Dan kan je niet meer vrijblijvend klagen over je leven, en dagdromen wat je zou doen als je ooit eens dit of dat.
Poor, stupid and ugly
Nochtans ben ik ervan overtuigd dat ieder van ons gemaakt is om op zijn of haar manier te schitteren. Vaak weten we niet in welke richting we gemaakt zijn om te groeien. We dolen rond en modderen wat aan, gefrustreerd omdat we onze doelen niet bereiken. We worstelen met het leven. Het wringt langs alle kanten.
Waarom lukt het ons niet om slank, succesvol en rijk te worden – het triumviraat der ultieme doelen? Zoals Pitty Polak in de jaren negentig zo treffend zong:
I’m poor, stupid and ugly, can anybody help me?
Pitty Polak
I’m poor, stupid and ugly, oh nobody loves me
Poor, stupid and ugly
Money, brains and beauty, that’s all you need today
Without it you ain’t no good, I think it’s understood
If you don’t agree at all, you must have gotten it all
Beter kan ik het niet zeggen.
We hebben er alles voor over om tenminste één van de drie te bereiken. Tenminste één.
Dan kunnen we ons daar heel hard op focussen en wordt dat het fundament om ons zelfbeeld op te bouwen.
We zijn dan misschien geen topmodel, maar wel bovengemiddeld intelligent. Of niet superintelligent, maar wel heel sportief. Of we zijn niet zo atletisch, maar hebben wel een residentiële villa. Of misschien ben jij wel die witte raaf met money, brains en beauty. Geniet er in dat geval zeker van, zolang het duurt.
Plof!
Want dat is het net.
Deze doelen zijn zo fragiel als een ballon. Eén prikje en het is gedaan.
Er zal altijd iemand knapper, of slimmer, of meer succesvol zijn dan jij. Je zelfbeeld staat of valt met de vergelijking met anderen. Scoor je hoger, dan voel je jezelf goed. Scoor je lager, dan slaat de onzekerheid toe.
Vanuit dit standpunt bezie je de ander steeds als een concurrent. De wereld is op die manier een vijandige plek, met al die kapers op de kust die erop uit zijn jou te overtreffen. We zijn gespannen en onrustig, omdat we de hele tijd op onze hoede zijn. Je zou voor minder, met al die concurrentie.
A never ending story
Zelfs al heb je de top bereikt van wat je wou, dan nog zal het niet lang duren voor de onrust weer toeslaat.
Want je moet jezelf steeds opnieuw bewijzen. Je zelfbeeld is volledig afhankelijk van de goedkeuring van anderen.
En laat dat net iets zijn dat je niet onder controle hebt. Dus zit je met die voortdurende latente angst. En dat is een verschrikkelijke manier om te leven.
Waarom jagen we dan allemaal deze 3 doelen na, terwijl het eigenlijk niets meer dan luchtkastelen zijn?
Waarom zijn dit onze collectieve kapstokken waaraan we tegen beter weten in ons zelfvertrouwen en ons geluk ophangen? Omdat we onze ziel verkopen voor de oogverblindende en verleidelijke verpakking, in plaats van de schat zelf na te streven.
Het zit vanbinnen…
Het gaat immers helemaal niet om looks, brains en beauty. Het gaat om authentiek zelfvertrouwen.
Dat is de schat waarnaar we diep in ons hart allemaal op zoek zijn.
Onze aandacht is de hele tijd naar buiten gericht, naar het beeld dat we willen creëren voor de ogen van de maatschappij.
We lopen onszelf volledig voorbij, we zijn voortdurend op de vlucht. Terwijl het vinden van de schat van ons vraagt dat we naar binnen kijken.
En ja, dan komen we in contact die innerlijke monsters die we stevig hebben opgesloten en waar we onze blik liever van afwenden. Dat doet pijn, maar ze kunnen je niet echt raken. Die kracht hebben ze niet. Emoties kunnen heel heftig zijn, maar als je bereid bent ze te voelen en er niet meer voor weg te lopen, zal je merken dat ze ook vanzelf weer voorbijgaan.
Oeps, helemaal verdwaald
De weg naar de schat is daarom een heldentocht, en alleen wie helemaal klaar is met ploeteren, wie er echt genoeg van heeft, is bereid om de tocht aan te gaan. Het is een keuze die je maakt. Maar je kan slechts een keuze maken, wanneer je je bewust bent van iets.
Dus pas wanneer je doorhebt dat je van je pad bent afgeweken, dat je een serieuze omweg hebt gemaakt, kan je terugkeren naar jezelf. Naar het pad dat voor jou bedoeld is.
Naar de schat die op je ligt te wachten. Je hoeft niet bang te zijn. Er is immers geen alternatief. You don’t want to live a lie, toch?
Shine on, baby!
Samen keren we terug naar wie jij in aanleg bent.
Jouw authentieke zelf is een rots waarop je vol inspiratie en creativiteit jouw droomhuis kan bouwen. Dan ben je waarachtig succesvol. Dan kan je schitteren op jouw originele manier. En hoef je helemaal geen goedkeuring van anderen meer.
Want met authenticiteit komt vrijheid. Vrijheid om te zijn wie je bent.
En dan ben je het mooiste voorbeeld dat je aan je kind kan geven. En tegelijk ook de vrolijkste mama.
